सूख-दूख

-जाॅन आगियार

जिणेंत आसा दूख

जिणेत आसा सूख

सूख-दूखाची पानां गुंथून

देवान हो रचला रूख

केन्नाय जिणेंत काळोख

केन्नाय उजवाडाची किर्णा

आज हातात पयशे

फाल्यां आंगार येत रिणां

गोड-गोडशें खातल्यांकय

केन्नां सोसची पडटा भूक

जिणेंत आसा दूख

जिणेत आसा सूख

सूख-दूखाची पानां गुंथून

देवान हो रचला रूख

दर्याक सुकती भरती जशी

रीत हांगांय लागता तशी

ताटांत जेवतल्यांच्या हातांत

केन्नाय फुटील्ली बशी

बंगल्यांत रावतल्यांक

चुलींत मारची पडत फूक

जिणेंत आसा दूख

जिणेत आसा सूख

सूख-दूखाची पानां गुंथून

देवान हो रचला रूख

जिणेची ल्हारां.......

मेजून मापून उसळतात

जशीं वयर पावयतात

तशींच सकयलय देंवयतात

देखून दुसर्‍याक कमी लेखप

ही करची न्हय रे चूक

जिणेंत आसा दूख

जिणेत आसा सूख

सूख-दूखाची पानां गुंथून

देवान हो रचला रूख

("पावलां" कवितां  संग्रहांतली कविता-१९९५ / जैत प्रकाशन).