जें जावन गेलां तें.....
-जाॅन आगियार
जें जावन गेलां तें
परत याद करूं नाका
जें रकयलां उदक जमनीर
कळशांत परत भरूं नाका
फुडें वचपांत शाणेपण आसा
फाटीं कसोच तूं सरूं नाका
जैताची घुडी उंच आसूं
कशीच सकयल ती धरूं नाका
तारुं तुजें वचूंदी फुडें
आतां फाटीं सरुं नाका
जें जावन गेलां तें
परत याद करूं नाका
आशेला हांव....
-जाॅन आगियार
कांयच ना काम म्हाका
बेकार हांव बसला
खूब पावसाळे गेल्यात आनी
बरेंच हांवें सोसलां
घर खावंक येता तरी
घरांतच हांव दसला
काळखा कुडींत बशिल्लो आतां
नळ्यांतल्यान कीर्ण दिसलां
परत उठचें दिसलें देखून
दोळ्यांतलें दूक पुसलां
आनीकय चलचें आसा म्हाका
जीण जगूंक आशेला
काळीज म्हजें.....
-जाॅन आगियार
हळू हळू काळीज म्हजें
काळजाक तुज्या तेंकयलां
रिकाम्या काळजांत तुज्या
हांवें मोगा म्होंव रकयलां
अमुरपिकें मोगा फळ
नकळत म्हज्यांत पिकयलां
म्हजें मोगा दुयेंस तुवें
ओंठां दिखान पेखयलां
कांट्यांतल्यान काडूंक फुडली
वाट काळानूच दाखयलां
निडर जावन पावलांय मारूंक
जिणेन आतां शिकयलां
हळू हळू काळीज म्हजें
काळजाक तुज्या तेंकयलां
भंय दिसता...
-जाॅन आगियार
दुसऱ्या कोणाचोच न्हय रे बाबा
म्हजो म्हाकाच भंय दिसता
काळोखाचो न्हयच न्हय
वतांतल्या सावळ्यांचो भंय दिसता
बावल्यांक लेगीत बसयल्यांत यंत्रां
म्हाका बावल्यांचो भंय दिसता
पिंडाक आशेल्यात कावळे हांगां
आतां कावळ्यांचो भंय दिसता
दवले भरल्यात तरां तरांचे
धवळपी दवल्यांचो भंय दिसता
रक्तां गळयलीं....
-जाॅन आगियार
गोंय स्वतंत्र करचे खातीर
रक्तां गळयलीं
जाणटेल्या फुडाऱ्यांनी
सपनां पळयलीं
दोतोर लोहियान दिलो नारो
बंडाचो व्हांवलो वारो
स्वातंत्र्य सैनिकांनी घालो
बुन्यादीचो चिरो
देशाच्या मोगान सगळीं
मनां तांणीं फुलयलीं
गोंय स्वतंत्र करचे खातीर
रक्तां गळयलीं
जाणटेल्या फुडाऱ्यांनी
सपनां पळयलीं
कपलाक लावन रक्तांचे तिबे
जुलमा आड रावले उबे
पळोवन आमचें बळ
फिरंग्यांचे हाल्ले धाबे
काळजांतल्यान गोंयच्या खातीर
मोनीं लेगीत उलयलीं
गोंय स्वतंत्र करचे खातीर
रक्तां गळयलीं
जाणटेल्या फुडाऱ्यांनी
सपनां पळयलीं
नवो काळ
-जाॅन आगियार
नवो काळ आयला आनी..
मनीस घुसपून गेला
दर एकल्या भितर आज
'यंत्र मानव' तयार जाला
मनशाक मनीस वळखना
दोस्ताचो दुसमान केला
जीव आसा म्हूण जियेता
मनीस भितरल्यान मेला
धन दौलत नाका तुजी...
-जाॅन आगियार
धन दौलत नाका तुजी
नाका तुजो पावर
जाता जाल्यार अपुरबायेन
फाटीर हात दवर
मान मर्यादा वचत तुजी...
मत्सो आता सावर
पुस्तकाचो अदमास किद्याक घेता
पळोवन ताचें कव्हर ?
मायेचो हात..
-जाॅन आगियार
मायेचो हात तुजो
देवा म्हजेर फिरय
जिविताच्या पानार म्हज्या
धवो रंग सारय
परत जगतां देवा हांव
जीण नव्यान बरय
धीर धर....
-जाॅन आगियार
धीर धर रे मात्सो
वायट दिस फाटीं उरतले
आज जे हासतात तूका
फाल्यां तूज़ेच पाय धरतले
अमृत घेवन कोण ना
सगळेच जाण मरतले
उलयलेले शब्द मात तूजे
काळजा काळजांत उरतले
काणीं मोगाची....
-जाॅन आगियार
तूजी नशिली नदर
म्हज्या दोळ्यांमेरेन पावूं दी
तूज्या प्रितीची मदिरा
म्हाका थोडी थोडी पिवूं दी
आज म्हाका सोडात मोकळो
मद्यधुंद जावूं दि
म्हजी ही काणी मोगाची
गितांतल्यानच गावूं दि
दिवाळेच्या दिसा....
-जाॅन आगियार
दिवाळेच्या दिसा उमेदिचीं ल्हांरां
उजवाड करुन आर्गां भेठोवया
जाती काती,भेद भाव, नसाय वायटपण
असल्या वण्टींत आमी मेळून मिठोवया
वायटांचेर आमी जैत मेळोवया
एकचाराचीं बीयां काळजानी रुजोवया
हो सण एकवोटान मनोवया
नरकासूरांक मारुन पंट्यो पेठोवया
जिणेक.....
-जाॅन आगियार
तूवें जंय वाट दाखयली
मनाक वचूंक सांगलें हावें
हे जिणें तूज्या खातीर
खूब किदें जागलें हांवें
केन्नाय गोड अणभव दीले
केन्नाय कोडू भोगलें हांवे
सोंपणां वयर चडट्टां चडट्टां
निसरुन पडपय सोसलें हावें
नितळ मनान फूडें वचूंक
देवा कडें मागलें हावें
तूज़ेंच खातीर हे जिणें
रुपणें भायल्यान रंगयलें हांवे
खूब फावटी अर्देच वाटेर
सपन भंग केलें हावें
हांगाच आतां पडाव घेतां
जीणेंत खूब शिकलें हांवें
तूका मेळूंक.....
-जाॅन आगियार
दूकां म्हजीं पोठलेंत घेवन
तूका मेळूंक आयलां
इतलें भीवपाचें कित्याक आतां
मोग खेळूंक आयलां
थकिल्लीं म्हजी हाडां घेवन
संवसाराचेर जळूंक आयलां
जांण्टेपणार परत एक फावट
प्रीतीचें बीं घालूंक आयलां
ब्लैक अँड व्हायट
--जाॅन आगियार
उदक मागिल्लें हांवें खर्यानीच
तूमीच म्हाका हूर्राक दिलां
हांव साप बोरो ना म्हण
कोणे बेशटेंच वार्यार घालां
फोनार फोन येत रावले आनी
हांव खर्यानीच दूयेंत जालां
रंग सगळेच उबून आतां
जिवित 'ब्लैक अँड व्हायट' केलां
उतरांचे घाये जाल्यात इतले
हांव जितेपणीच आतां मेलां
धर्मांच्या नावार .....
--जाॅन आगियार
धर्मांच्या नावार
कितलें म्हण सोंसचें आमीं
मनशां मनशां मदलीं झगडीं
कशीच जायनात कमीं
आमी सगळे मनीस देखून
मनीसपणन वागूंक जाय
एका मेकांक हात दिवन
मनीस धर्म जागोंवक जाय
जग फूडें पावलें कितलें
आमी कशे रे रीकामी?
धर्मांच्या नावार
कितलें म्हण सोंसचें आमीं
मनशां मनशां मदलीं झगडीं
कशीच जायनात कमीं
सोडून सगळे भेद भाव
सगळ्या धर्माचो राखया मान
मन भटकल्यर दोळे धापून
एक चित्तान करचें घ्यान
शांती घडोवंक गोंयकार
कशेच पडचें ना रे कमीं
धर्मांच्या नावार
कितलें म्हण सोंसचें आमीं
मनशां मनशां मदलीं झगडीं
कशीच जायनात कमीं
तो दीस
जाॅन आगियार
तो दीस येवंचो आसा
ज्या दिसा....
सगळे दोस्त याद येतलें
कोणाच्या उपकारांन रांव....?
तो दीस येवंचो आसा
ज्या दिसा....
जेन्ना म्हज्यांतलो अकस्मात
नां जातलों 'हांव'....
तो दीस येवंचो आसा
ज्या दिसा....
मतदान यादिंतलें 'दिलीट' जातलें
म्हजें नांव...
तो दीस येवंचो आसा
ज्या दिसा
विसरतलो म्हाका पूराय
म्हजो गांव.....
धवी बडी.....
जाॅन आगियार
काळोख जालां संवसार म्हजो
दोळ्यांनी म्हाका दीसनां कांय
हातांत धवी बडी धरतां
वयतां व्हरतात थंयसर पांय
जिण रीकामी कशी जाल्या
उदक ना आसूंन बांय
हांडानी अजून दम आसा
लोकांचे म्हाका पडूनां कांय
दार दूसरें उघडें जातलें
शक्ती दिगे धर्तरी मांय
फटकिरो हांसो
जाॅन आगियार
बडी पट्टा
तेन्नाच वाजता ढोल
सत्याचे घावे
सदांच बसतात खोल
वकला शिवाय नदर
हाकाच खरें मोल
आनी देखून.....
सत्याचे घावे
हांव घालीत वतां
फटकिरो हांसो
घेवन भोवनां
सपन...
जाॅन आगियार
मनातल्यान हळू हळू
आयलें काळजांत
काळजांतल्यान लीप चोरयां
बसलें दोळ्यांत
दोळ्यांतल्यान येवन
रावलां सपनांत
आनी आतां.......
फक्त सपनच उल्लां
मोगांन कोण वागना....
जाॅन आगियार
उदक आसा सगळ्याक तरी
म्हजी तान भागना
थंड शितळ वारें व्हांवता
म्हाका मातय लागना
म्हज्या फाटल्यान खबरी करतात
म्हाका कोण सांगना
सगळ्यो नदरो निष्टूर जाल्यात
मोगांन कोण वागना
