जाॅन आगियार
देवा सकयल देवून पळय
तुवे अवतार घेतले खूब
आनीक एक घेवन पळय
मोटें नुस्तें बारकेल्याक खाता
तशेंच मनशांमदिं जाता
चोर हांगां सलाम घेता
कोण उपाशीं, कोण खाता
दूख्ख लोकांचें लागसून पळय
हांगांचे तू वयर कळय
देवा सकयल देवून पळय ||२||
तुवें जग हे रचले
जाती तुंवे रचल्यो ना
जाती -कातीच्या नांवान
समाजांत फुट जाल्या
सोडल्यार पळता,घरल्यार चावता
बिगडलां तें सारकें चलय
देवा सकयल देवून पळय ||२||
संवसार जाला उरफाटो
शिस्त लागूक जाय
आनीक पापां वाडचे पयलीं
पुर्णविराम घालूंक जाय
गोंदळ माजला,सभ्यता पळुन गेल्या
सुत्रां तूजीं तूं हालय
देवा सकयल देवून पळय ||२||
जेंन्ना जेन्ना मनीस कुळाचेरा
जालो अत्याचार
तेंन्ना तेंन्ना तूवें घेतलो अवतार
दूख पापां वाडल्यात हांगा
आमच्या नावान तुवंय बी
एक "दूक" गळय
देवा सकयल देवून पळय ||२||
("पावलां" कवितां संग्रहांतली कविता-१९९५).
No comments:
Post a Comment