जैत

- जॉन आगियार

अशे कशे हें जालां
मनीसपण खै गेलां
उझवें हातां डाव्या कडे बंड केलां
पाय वाटो जालयात मोन्यो
दिकन दिको शांत जालयात
रस्ते आपल्येंकच विसरलेंत
मनीस कळणं खंय वता
झैच्येअन चालता थयच येता.
धर्म, मर्याद , खरेपण आज खंय उल्ला बरेपण
ह्यो सोगल्ल्यो नीती कलाच्यो खोबरो
एक निसण असा
ती तेन्ग्शे मरेन वता खरी
पुण निसणीच्या प्रत्येक पावडयार
जायत असा वसूली
आनी तेन्ग्शेर पविल्ले लोक
आपलेंच यशाच्यो नोव्यो आड वाटो तयार करतात
फक्त आपलीच बोलसा भारतात
खरे म्हळ्लेर चोय दीकानी गुप्प काळ्लोख
आनी भिराकुल रात .....
पुण अमी ओगी ना
शास्त्रा विणे लडाय लडत
अमी लायल्या उझवाडाची वात
अमका आनिकय लडचें असा
वायट रुडी सामाजातल्यो मुळासकट कडच्यो असात
नाव्यें संकल्पाचे बियं अमी घालतले
कीतलीय आडमेळी आसू युग नवे येतले
जैत आमचेच जातले
जैत आमचेच जातले